Τήν Τετάρτην 13ην Ἰανουαρίου ἐ. ἔ. καί ὥραν 12.00΄ εἰς τήν Ἐνορίαν τοῦ Ἱεροῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Χίου ἐτελέσθη Ἀρχιερατικῶς, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κ. Μάρκου, ΄΄Τρισάγιον΄΄ ὑπέρ μακαρίας μνήμης καί αἰωνίου ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιμανδρίτου π. Γρηγορίου Μουσουρούλη ἐκ Δαφνῶνος Χίου, Ἀρχιγραμματέως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἁγιωτάτης καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, παρουσίᾳ τοῦ Ἐφημερίου τῆς Ἐνορίας αὐτοῦ π. Παντελεήμονος Καλεώδη, τῶν ὁμαίμων ἀδελφῶν αὐτοῦ καί τοῦ ἐκπροσώπου τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τῆς Πανελληνίου Ἑνώσεως Γονέων ΄΄Ἡ Χριστιανική Ἀγωγή΄΄ ΓΕΧΑ Χίου κ. Δημητρίου Ζαννίκου, ἐνῶ οἱ κώδωνες τοῦ Ἱ. Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ ἐκρούοντο πενθίμως.
Ὁ Σεβασμιώτατος κατά τήν ἀναφοράν Του εἰς τόν ἀείμνηστον ἐτόνισεν ὅτι ὁ μεταστάς π. Γρηγόριος ὑπηρέτησεν ὁλοθύμως μέ πίστιν καί ἀφοσίωσιν καθ’ ὅλην τήν ζωήν του τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, ἦτο μέλος τῆς Ἀδελφότητος Θεολόγων «Ο ΣΩΤΗΡ», τήν ὁποίαν ἐτίμησαν οἱ ἀείμνηστοι Παναγιώτης Τρεμπέλας, Εὐστάθιος Μπάστας καί ὁ Κύπριος Νικόλαος Βασιλειάδης, καί ἀπό τῆς εἰς Διάκονον καί, ἐν συνεχείᾳ, εἰς Πρεσβύτερον Χειροτονίας του τόν Σεπτόν Ἀρχιεπίσκοπον Νέας Ἰουστινιανῆς καί πάσης Κύπρου κ. Χρυσόστομον ἀπό τῆς θέσεως τοῦ Ἀρχιγραμματέως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου.
Ἀκολούθως ἐτόνισεν ὅτι: «ὁ ἀρίζηλος οὗτος διάκονος τοῦ ἱεροῦ θυσιαστηρίου, ὑπῆρξεν κατά τήν ἐπίγειον παροικίαν αὐτοῦ τύπος τοῖς πιστοῖς ὡς Ἱερεύς, Θεολόγος καί ἐν γένει μέλος ζῶν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.
Δι’ ὅ ἡ ἀπό τῆς πεπερασμένης σήμερον ἐκδημία καί πορεία αὐτοῦ εἰς τήν αἰωνιότητα συνιστᾷ προαγωγήν ὡς λειτουργοῦ εἰς τό ὑπερουράνιον θυσιαστήριον, ὡς Θεολόγου εἰς τήν αὐτοψεί θεωρίαν τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, καί εἰς τό καθιστάναι συμπολίτην τῶν ἁγίων καί οἰκεῖον τοῦ Θεοῦ».
Ἐπίσης, ἐκάλεσεν τούς οἰκείους του τήν 25ην Ἰανουαρίου ἐ.ἔ., ἡμέραν ἑορτασμοῦ τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Παναγίας Βοηθείας, ὅπου θά τελέσῃ τήν Θείαν Λειτουργίαν τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου εἰς ΄΄μνημόσυνον΄΄ ὑπέρ μακαρίας μνήμης καί αἰωνίου ἀναπαύσεως.
Τέλος, ηὐχήθη διά τόν π. Γρηγόριον τήν ἀνάστασιν αὐτοῦ, ἀνάστασιν ζωῆς.
