Γράφει ο Μιχαήλ  Αλεξάνδρου Ξυλοπόδης:

          Η  «Ελλάς  των…Ελλήνων…Χριστιανών…»  δεν  εδίστασε  να  σύρει  στις  φυλακές  και  να  προπηλακίσει  ακόμα  και  Ιεράρχες,  όταν  με  πολύ  μεγάλη  ευκολία  ήταν  δυνατόν  να  συλληφθή  κανείς  εν  μέση  οδώ  με  την  κατηγορία  της  «διασποράς  ψευδών  ειδήσεων»,  ή  της  «δυσφημίσεως  ανθρώπων  του  καθεστώτος  της  Χούντας,  ή  των  φίλων  και  συνεργατών  τους».

          Την  τύχην  αυτήν  είχε  ο  τέως  Μητροπολίτης  Δράμας  Φίλιππος, ο  οποίος  υπέστη  σκληρότητα  εκ  μέρους  των  «εθνοσωτήρων»  και  των  οργάνων  τους,  χωρίς  καν  να  υπολογισθή  ότι  ο  Σεβασμιότατος –  πέραν  του  Σχήματος  του –  υπήρξεν  ένας  εθνικός  αγωνιστής,  ήρωας  της  αντιστάσεως  κατά  την  Κατοχήν,  βασικός  συνεργάτης  ενός  άλλου  κορυφαίου  Ιεράρχου  του  Καρυστίας – και  μετέπειτα  Ενόπλων  Δυνάμεων  και  Χίου – Παντελεήμονος  Φωστίνη.

          Ο  Σεβασμιότατος  πρώην  Δράμας  συνελήφθη  τον  Ιούλιον  του  1968  και  αφού  απεμονώθη  πλήρως,  εδικάσθη  επί  4ήμερον  ενώπιον  του  Στρατοδικείου-  κεκλεισμένων  των  θυρών-  επιβληθείσης  εις  αυτόν  της  ποινής  της  15μηνου  φυλακίσεως.

          Ο  κατάδικος  Ιεράρχης  οδηγήθη  εις  τας  φυλακάς  Κορυδαλλού,  όπου  ετέθη  και  πάλιν  εις  αυστηράν  απομόνωσιν,-  ως  κοινός  εγκληματίας  του  ποινικού  δικαίου-  αδυνατών  να  επικοινωνήση  με  τον  έξω  κόσμον (συγγενείς, δικηγόρους,  φίλους κλπ).

          Εξέτισε  την  ποινήν  του  μέχρι  τελευταίας  κυριολεκτικώς  στιγμής,  υποστάς  αφόρητον  ψυχολογικόν  πόλεμον,  και  πρωτοφανή  σκληρότητα,  εφ’ όσον  του  απηγορεύθη  ακόμη  και  η  παρακολούθησις  των  Ιερών ακολουθιών  της  Μεγ.  Εβδομάδος  που  ετέλη  ο  Ιερεύς  των  φυλακών,  παραμένων  έγκλειστος  στο  κελί  του,  σε  ημέρες  που  και  οι  κοινοί  εγκληματίες  αντιμετωπίζονται  σαν  πλάσματα  του  Θεού.

          Υπέστην  κατόπιν  όλων  αυτών  ο  πρώην  Δράμας  πλήρη  εξάντλησιν  και  εξουθένωσιν  την  οποίαν  κατενίκησε  μόνον  με  την  γρανιτώδη  πίστιν  του,  άνευ  της  οποίας  θα  κατέληγεν  εις  βέβαιον  θάνατον.

          Τέλος  στο  διάστημα  της  φυλακίσεως  του  επαίχθη  ένα  σπαρακτικόν  δράμα,  η  μνεία  του  οποίου  προκαλεί  την  φρίκην  και  τον  πόνον  παντός  ανθρώπου!  Ασθένησε  βαρύτατα  η  ηλικιωμένη  μητέρα  του  Μητροπολίτου,  η  οποία  βαδίζουσα  στο  τέλος  της,  εζήτησε  να  δει  το  φυλακισμένο  παιδί  της  για  τελευταία  φορά.

          Οι  απάνθρωποι,  οι  ασυγκίνητοι,  οι  τερατώδεις  «αρμόδιοι»  της  7ετίας  του  αίσχους  ηρνήθησαν  και   αυτήν  την  ανθρώπινη  χάριν  στην  ετοιμοθάνατη  μητέρα,  που  έκλεισε  πικραμένη  τα  γεροντικά της  μάτια…

          Και  αφού  έκαναν  αυτή  την  εγκληματική  πράξιν,  την  ολοκλήρωσαν,  απαγορεύοντας  στον  κατάδικο  Μητροπολίτη  να  προσέλθη  στην  κηδεία,  δια  να  ασπασθή  έστω  και  νεκρή  την  μητέρα  του…

          Ο  αοίδημος  Μητροπολίτης  πρώην  Δράμας  Φίλιππος  Τσορβάς  υπήρξε  στενός  συνεργάτης  του  αοιδίμου  Παντελεήμονος  Φωστίνη  στην  Καρυστία  και  (για  λίγο)  στη  Χίο.  Είχε  πλούσια  εθνική  δράση  σαν  Στρατιωτικός  Ιερεύς  στην  Αλβανία  και  μέλος  Αντιστασιακής  οργάνωσης  στην  κατοχή  που  φυγάδευσε  Έλληνες  και  ξένους-  συμμάχους  για  την  Μ.  Ανατολή.  Συνελήφθη  και  παρεπέμφθη  στο  Στρατοδικείον  γιατί  «έψεξε»  τότε,  εκλεκτούς  της  Δικτατορίας.

          Ο  τέως  Δράμας  Φίλιππος  έχει  γράψει  υπέρ  τα  20  βιβλία,  ένα  των  οποίων  720  σελίδες,-  με  τίτλον  «Το  χέρι  του  Θεού»,-  είναι  χρονικό  της  Κατοχής,  της  Εθν.  Αντίστασης,  της  απελευθέρωσης  και  του  Εμφυλίου  (Α’  έκδοσις   1964,  Β΄  έκδοσις  1983)  και  είναι  αφιερωμένο  στον  Παντελεήμονα  Φωστίνην.

          Ο  μεταστάς  με  τα  ολίγα  περιουσιακά  του  στοιχεία  και  χρήματα  συνέστησε  Ίδρυμα  Υποτροφιών  για  Φοιτητές  από  τα  Μέγαρα  (ιδιαιτέραν  του  πατρίδα).  Φέρει  τον  τίτλον  «Κρουνοί  της  Αγάπης».

Πηγή:  Εφημερίδα  «Η  ΠΡΟΟΔΟΣ»,  2  Ιουλίου  2008.

Σημείωση:

          Ο  υπογράφων  καθηγητής  Αγγλικής  ων,  στην  Ανωτέρα  Δημόσια  Σχολή  Εμπορικού  Ναυτικού  Μηχανικών  Χίου  (ΑΔΣΕΕΝ/Μ/Χίου)  εξαναγκάστηκα  σε  παραίτηση  από  το  χουντικό  καθεστώς  το  έτος  1973.  Προς  τούτο  συνωμότησαν:

α)  Ο  τότε  Διευθυντής  του  Τμήματος  Ναυτικής  Εκπαίδευσης  του  Υπουργείου  Εμπορικής  Ναυτιλίας (ΥΕΝ)  Αντιπλοίαρχος  Λ.Σ.  Χρυσανθακόπουλος  Ι.

β)  Ο  τότε  Υποδιευθυντής/  Εισηγητής  του  Τμήματος  Ναυτικής  Εκπαίδευσης  του  ΥΕΝ  Αντιπλοίαρχος  Λ.Σ.  Βλάχος  Αντώνιος.

γ)  Ο  τότε  Διοικητής  της  ΑΔΣΕΝ/Μ/Χίου  Υποπλοίαρχος  Λ.Σ.  Κορομάντζος  Αλέξανδρος,  ένα  άτομο  που  ποτέ  δεν  θα  ήθελα  να  ξανασυναντήσω – αυτό  το  τονίζω  και  το  υπογραμμίζω.

          Αποκαταστάθηκα  με  ΟΜΟΦΩΝΗ  ΑΠΟΦΑΣΗ  της  Επιτροπής  του  άρθρου  12  του   Ν.  1232/1982  της  Συνεδρίασης  της  10/11/1982  ως  ΜΗΔΕΠΟΤΕ  ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΕΙΣ (ΦΕΚ 210/28.9.89  Τεύχος  Γ΄).  Επακολούθησε η  με  Α.Π.  4311.2/133/89- Οκτωβρίου  1989  απόφαση  του  Υπουργού  Εμπορικής  Ναυτιλίας  προς  Αποκατάσταση  και  Επαναφοράς μου  στην  ενεργό  Υπηρεσία.  Λεπτομέρειες  εμπεριέχονται  στο  πόνημά  μου  «Σκόρπιες  αναμνήσεις  από  την  επταετία  με  τη  Δημοκρατία  στον  γύψο»  ως  επίσης  στο  πόνημά  μου  «Η  τραγωδία  της  Κύπρου  οδηγεί  στην  πτώση  του  Στρατιωτικού  καθεστώτος  τον  Ιούλιο  του  1974-Η  κατάρρευση της  πανικόβλητης  Χούντας».